دوربین مداربسته

نخستین دوربین مدار بسته در سال ۱۹۴۲ توسط مهندس آلمانی به نام “والتر بروچ” به منظور مشاهده پرتاب موشک V2 در ایستگاه نظامی ارتش نازی نصب شد. در آمریکا نیز اولین دوربین مدار بسته تجاری محصولی با نام “وریکون” بود و در تبلیغات گفته می شد؛ استفاده از این دوربین‌ها به مجوز دولتی نیاز نداشته ‌است.

اولین رونمایی از دوربین‌های تحت شبکه (دیجیتال) سال ۱۹۹۶ در اماکن عمومی امریکا توسط شرکت “Axis” با استفاده از پایه نرم‌افزاری لینوکس (Linux) تولید شد، این دوربین‌ها براساس استانداردهای HTTP و RTSP طراحی گردیده بود و از استانداردهای IP برای ارسال تصاویر در قالب اطلاعات (Data) استفاده می‌کرد. دوربین های مدار بسته به منظور جلوگیری از جرایم در محدوده نصب شد اما نقش چشمگیری در کاهش جرایم ایفا نکرد؛ تا اینکه در سال 1980 در سطح گسترده ای از امریکا بخصوص در مراکز عمومی بکار گرفته شد.

ظاهراً استفاده از دوربین مدار بسته راهی ارزان در مقایسه با بکارگیری نیروهای پلیس برای شناسایی جرایم می باشد. درسال 1990 دستگاه های ضبط تصاویر دوربین ها تنها با قابلیت “ضبط بعد از شناسایی حرکت” به بازار آمدند؛ این دوربین ها تا حد زیادی مورد توجه و استقبال برخی حرفه ها بخصوص آنهایی که بیشتر مورد سرقت قرار داشتند قرار گرفت.

از نیمه دوم سال 1990 پلیس دوربین های مدار بسته زیادی را در سطح شهر ها بخصوص مراکز عمومی، مدارس و پروژه های ساختمانی نصب کرد.

 “نورفولک”  نخستین شهری در انگلستان بود که مجهز به دوربین مداربسته شد. بطور کلی در دهه میلادی بین 1990 تا 2000 استفاده از دوربین مداربسته بتدریج در بسیاری از کشورها رواج یافت.